Deze blog van Erwin Damhuis is eerder gepubliceerd op www.verstanderen.nu
Meeschrijven aan ‘Het Kantelingsalfabet’ is voor mij een mooie uitdaging: schrijven en straks veel interessante mensen ontmoeten. Maar er is meer, véél meer.
Te hard van stapel
Toen het idee op een donkere vrijdagavond werd geboren was ik gelijk enthousiast en heb ik me gelijk aangemeld. Dat zelfde weekend besefte ik dat ik nog iemand kende met een heel bijzonder verhaal: mijn zoon Tim. Hij was dat weekend bij mij en ik vroeg hem of hij wilde meeschrijven aan het boek. Hij hoefde niet lang na te denken en stemde in. Ooi, iets te hard van stapel gelopen, want ik had nog niets overlegd met de bedenkers van het idee. Gelukkig werd het idee hartelijk begroet.
Contactstoornis
Wat is er dan zo bijzonder aan Tim? Op het oog eigenlijk helemaal niets, doch daar schuilt tevens zijn handicap. Tim is autistisch, om precies te zijn: hij heeft een aan autisme verwant contactstoornis. En eigenlijk had ik daar met de vraagstelling niet zoveel rekening mee gehouden. Niet dat het een belemmering zou kunnen zijn, want Tim is Tim, hij is zoals hij is, en is als ieder kind. Alleen zijn gedrag is in sommige situaties onvoorspelbaar, that’s it.
Onrust in het hoofd
Enfin, ik heb hem beloofd om hem te helpen met het schrijven van het hoofdstuk en op een zaterdag is het zover. Met een kop koffie, een blocnote en een vulpen zit ik klaar voor het gesprek. Natuurlijk ken ik het verhaal van Tim, maar ik wil het van zijn kant horen: hoe kijkt hij tegen zaken aan. In het gesprek gaan we zo’n 20 jaar terug en het wordt een bijzondere reis. Hij weet zich situaties en personen te herinneren die ik me niet meer kan herinneren. Veel kleine details komen boven en af en toe een anekdote. Opvallend is hoe hij de vervelende periodes een plek heeft gegeven, wat het met hem heeft gedaan en hoe hij er nu tegen aan kijkt. Als rode draad noemt hij telkens de onrust in zijn hoofd: dat thema komt telkens weer terug en ik vind het bijzonder dat hij daar nu zonder gêne over kan praten. Dat is wel eens anders geweest.
O ja en weet je nog?
In het gesprek komen regelmatig ‘o ja!’ momenten voorbij waar we hartelijk om kunnen lachen. Maar ook de momenten dat hij het echt moeilijk heeft gehad, mijdt hij niet: hij kan er uitgebreid over verhalen. En naast de ‘o ja!’ momenten komen ook de ‘weet je nog?’ vragen voorbij. Als ik hem het compliment geef dat hij zoveel mooie stappen heeft gemaakt, krijg ik gelijk een compliment terug: ‘dat heb ik niet alleen gedaan, jullie hebben ook geholpen’. In mijn hart weet ik dat het waar is, doch hij heeft het allemaal zelf gedaan en dat vervult mij met trots.
Je kunt het wel
Als we het gesprek hebben beëindigd, lees ik zijn verhaal aan hem voor. Hij luistert aandachtig en knikt af en toe instemmend. Na afloop zegt hij: ‘dat heb je goed gedaan, pap, je kunt het wel…’ Ik kijk even verbaasd en dan barsten we allebei in lachen uit. En dat is Tim, mijn zoon, autist en coauteur van ‘Het Kantelingsalfabet’. Ik ben megatrots op hem!
Het Kantelingsalfabet
Dit is een blog over Het Kantelingsalfabet. Een unieke co-creatie van meer dan 100 auteurs, redacteuren en partners die, vanuit de gedachte ‘Verandering begint met delen, binnen vier maanden samen een boek realiseren met meer dan 90 hoofdstukken over kantelen. De hoofdthema’s zijn; persoonlijk kantelen, samenleving, onderwijs en organisatievernieuwing. Lees meer over dit ludieke initiatief op de website van Uitgeverij De Alfabetboeken (www.dealfabetboeken.nl)
De boeklancering is op 1 april 2015, 14:00 uur bij Seats2Meet Utrecht CS – Mindz zaal. Er is nog een beperkt aantal plaatsen beschikbaar. Geïnteresseerd? Meld je dan aan via de Seats2Meet Event Registratie.
Het Kantelingsalfabet is in de bookshop van De Alfabetboeken voor € 12,99, inclusief verzendkosten, bij voorinschrijving al verkrijgbaar door hier te klikken.
