Afgelopen week was ik in Leuven voor het congres ‘The Platform Economy – legal status of online intermediaries‘. Van de 350 gasten (!) was zeker 90% werkzaam als advocaat. Interessant om te zien dat (de interesse voor) dit onderwerp begint te groeien.
Deze week staat in het teken van de voorbereidingen van mijn ‘tour de France’ die a.s. zaterdag van start gaat. 5 Dagen Frankrijk voor interviews met 4 initiatieven rondom ‘local delivery’ die zich als coöperatie hebben georganiseerd. Heel benieuwd!
Ook deze week weer 5 stukken voor je uitgezocht en voorzien van mijn (soms iets uitgebreide) duiding. Fijne week!
Platformeconomie top 5
Watch out Uber, French taxi startup Heetch is coming for you – Verdict
De Franse taxi app ‘Heetch’ heeft een investering van 20 miljoen dollar omtvangen om Europa verder te veroveren. Hoewel je met 20 miljoen in deze markt niet ver zult komen (Uber verloor in 2017 ruim 4 miljard), werd ik getriggerd door de claim dat deze app een ‘meer ethische aanpak dan Uber’ zou hebben. Mijn vraag is dan direct: hoe dan? En hoe verder ik in deze case dook, hoe meer gelijkenissen met Uber ik ontdekte.
Een stukje geschiedenis:
- Heetch startte in 2013 met een service waarbij niet professionele chauffeurs in Frankrijk hun diensten konden aanbieden via een platform. Ritjes waren alleen te boeken na 20:00 ‘s avonds. De verklaring van het bedrijf waarom zij niet de wet overtraden: “Heetch argued that young people were just looking for a safe way to get back home and don’t use taxis anyway.” Een ijzersterk argument om te verklaren waarom de wet niet op jouw bedrijf van toepassing is 😉 Waar Uber als een legaal bedrijf startte en vervolgens de randen van de wet ging verkennen, draaide Heetch deze strategie om;
- “In March 2017, a court in Paris ruled that Heetch had been illegally operating a transportation company.” Ook de founders van de app krijgen een (milde) boete. Interessant dat hier over een ‘transportation company’ wordt gesproken: platformen proberen in hun communicatie vooral een ‘tech company’ of een marktplaats te zijn;
- Het platform heeft tijdens het faciliteren van illegale transacties de nodige naamsbekendheid gekregen en een flinke gebruikersgroep gecreëerd. Dit was vermoed ik voor investeerders de reden om te vertrouwen dat Heetch met een legale versie met officiële taxi chauffeurs potentie heeft. In september 2017 haalt het platform 12 miljoen en in januari 2018 20 miljoen dollar op en start met een een vergelijkbare dienst, maar dan met erkende chauffeurs. In het begin nog met focus op nachtritjes, niet veel later ook overdag.
- Heetch positioneert zich als ‘de Europese’ variant van Lyft. Goed om te weten is dat hoewel de uitstraling van Lyft heel sympathiek is, dit platform al voor Uber is begonnen met het aanbieden van illegale taxidiensten. En was hiermee de inspiratie voor Uber om hier ook in te stappen. Sympathiek voor de eindklant dus, maar is dat ook zo? Zie ook dit artikel.
- Interessant is dat in de twee artikelen de cijfers behoorlijk uiteen lopen. Van: “So far, Heetch’s offering is small but growing. It has 12,000 drivers in total; 10,000 across France and 2,000 across four more countries: Sweden, Italy, Belgium, and Morocco.” tot “5,000 professional drivers and handles 70,000 rides per week” Als dit juiste cijfers zijn, dan is de dienst in 4 maanden flink gegroeid. Maar je weet het: neem nooit cijfers die een platform zelf communiceert zonder (geverifieerde) onderbouwing serieus: het zijn veelal de marketeers die aan de knoppen draaien (zei de voormalig marketeer).
Maar nu de vraag: heeft Heetch zijn leven gebeterd en is het platform nu het beste jongetje van de klas? Wat de belofte van het bedrijf betreft lees ik dezelfde mooie verhalen, pak uw bullshot bingo kaart er maar bij:
- ‘We have always tried to build a true community with our drivers’
- ‘the company wants to provide a more sociable experience of ride-sharing’
- ‘we’re trying to make something more friendly, more about sharing and a bit different’
- ‘we want our passengers to feel as if they are sharing a moment in the ride’
Al met al blijft het lastig om nu te oordelen of dit lege marketingpraat is, of dat Heetch de zaken ook écht anders aanpakt. Het gegeven dat de commissie voor de chauffeurs niet 25% (Uber), maar 15% is, klinkt ook erg mooi, maar de ervaring leert dat veel platformen beginnen met een lage commissie en op het moment dat de gebruiker afhankelijk is, deze commissie omhoog gaat.
Wat misschien het meest positieve van het verhaal van Heetch is, is dat er in de markt blijkbaar nog genoeg ruimte is voor alternatieven tegenover de grote ‘unicorn’ spelers en dat de markt mogelijk geen absolute ‘winner takes all’ markt is. En dat is dan weer goed nieuws voor de gebruikers, de chauffeurs en de samenleving.
Online meebeslissen | Rathenau Instituut
Overheid en (digitale) participatie heeft de laatste tijd een niet al te beste reputatie. Zeker na het afschaffen van de rederendumwet afgelopen week. Toch is het niet alleen maar kommer en kwel. In dit interessante rapport van het Rathenau Instituut wordt ingegaan op de succesfactoren voor digitale participatie.
“Uit onze analyse blijkt dat digitale participatie de democratie kan versterken. Om het risico op teleurstelling en onvrede te beperken, kan de overheid of politiek aan enkele voorwaarden voldoen:
- Verbind het proces aan een concrete agenda of besluit.
- Wees helder over het proces en doel.
- Geef feedback aan de deelnemers.
- Doe meer dan handtekeningen verzamelen.
- Mobiliseer op maat: online en offline.
- Herhaal en verbeter.”
Deze punten worden in de gehele voorpublicatie en in de brief aan het parlement van concrete voorbeelden voorzien. Altijd interessant om even in te duiken en inspiratie op te doen.
Algorithmic Impact Assessments: Toward Accountable Automation in Public Agencies
Algoritmes maken op steeds meer plekken, zowel commercieel als publiek, belangrijke beslissingen. Grote kritiekpunt is dat deze algoritmes doorgaans een ‘black box’ zijn. Er is geen inzicht in welke data wordt gebruikt (en hoe betrouwbaar deze data is) en welke variabelen met welke wegingsfactoren worden meegenomen om de uitslag te bepalen.
In dit artikel (leestip!) wordt een voorstel gedaan voor een framework rondom “Algorithmic Impact Assessments (AIAs)”, met als uiteindelijke doel om:
- Respect the public’s right to know which systems impact their lives and how they do so by publicly listing and describing algorithmic systems used to make significant decisions affecting identifiable individuals or groups, including their purpose, reach, and potential public impact;
- Ensure greater accountability of algorithmic systems by providing a meaningful and ongoing opportunity for external researchers to review, audit, and assess these systems using methods that allow them to identify and detect problems;
- Increase public agencies’ internal expertise and capacity to evaluate the systems they procure, so that they can anticipate issues that might raise concerns, such as disparate impacts or due process violations; and
- Ensure that the public has a meaningful opportunity to respond to and, if necessary, dispute an agency’s approach to algorithmic accountability. Instilling public trust in government agencies is crucial — if the AIA doesn’t adequately address public concerns, then the agency must be challenged to do better.
In het artikel wordt en duidelijke context geschetst en worden de 4 doelen nader toegelicht. Een hele goede stap in meer bewustwording en ‘accountability’ van algoritmes.
Europcar nam onlangs voor 10 miljoen euro een belang in SnappCar. De laatste tijd zie ik veel stakeholders in de mobiliteit sector dit soort investeringen doen. Logisch: met de komst van de zelfrijdende auto (= urgentie) wordt het speelveld in de mobiliteitsbranche opnieuw verdeeld. Niemand weet hoe dit er precies uit komt te zien, dus is het zaak om hier op te anticiperen.
Deze week werd bekend gemaakt dat Europcar een programma in Duitsland lanceert waarbij de consument een auto kan leasen (private lease) en vervolgens ook kan verhuren via het SnappCar platform. SnappCar doet dit al enige tijd in Nederland. Dit om een stabielere ‘supply’ voor het platform te bewerkstelligen.
Deze samenwerking is interessant omdat Europcar met de ervaring en infrastructuur van SnappCar een dergelijke service snel en relatief eenvoudig in Duitsland kan implementeren. En voor SnappCar Duitsland levert deze samenwerking een snelle en stabiele supply op voor het platform. Een duidelijke ‘win-win’.
Turo sues SF over airport rental car classification – San Francisco Chronicle
Een vermakelijk stuk waarin de strijd tussen peer2peer autodeel platform Turo (VS) en de gevestigde orde wordt uitgelicht. De inzet: de belasting die auto verhuur bedrijven moeten betalen om vanaf het vliegveld te mogen opereren.
Interessant aan dit stuk is dat de complexiteit van het ‘in een hokje stoppen’ van een platform hier goed naar voren komt. Een platform, ook wel two-sided marketplace genoemd’ als Turo, in Nederland biedt ParkFlyRent een vergelijkbare ‘airport’ oplossing, heeft te maken met vraag en aanbod. Waar bij een gangbaar peer2peer autodeel platform als SnappCar het duidelijk is dat de verhuurder een particulier is, is dit bij dit soort platformen minder duidelijk. Turo is voor de ‘supply’ kan een deelplatform. Maar voor de ‘demand’ kant zie ik dat veel van dit soort platformen zich positioneren als een redelijk traditionele verhuurder. Het is alleen zo dat de verhuur vloot dan ‘toevallig’ auto’s van particulieren zijn. En dat maakt de discussie nog wat ingewikkelder.
In de media
Tien vragen aan.. Martijn Arets, platform expert #proptech – Rethinking Real Estate
Onlangs deed ik een bijdrage aan een event van ProptechNL over de impact van platformen in de property sector met ook een linkje naar de nieuwe AVG/GDPR. Voor deze sessie werd ik door Menno Lammers een uur lang voor zijn podcast geïnterviewd. Altijd erg leuk om hardop over interessante vraagstukken te bomen.
ABU whitepaper | Wat is de impact van platformwerk
De ABU (Algemene Bond Uitzendondernemingen) publiceerde vorige week een whitepaper over de impact voor platformwerk. Platformwerk heeft vanuit deze branche de aandacht, aangezien veel klusplatformen in meer of mindere mate eigenlijk digitale uitzendbureau’s zijn. Aan de ene kant een bedreiging, maar aan de andere kant zeker ook een kans. In deze whitepaper wordt ik als platform expert aangehaald. Collega Koen Frenken werd vorige week door de ABU gevraagd naar zijn kijk op platformwerk. Over een week of twee verschijnt er ook een uitgebreid interview met mij in hun magazine Reflex.
Contact
Inspiratie opgedaan en advies of duiding nodig over de platformeconomie of op zoek naar een spreker?
Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail (martijn@collaborative-economy.com) of telefoon (06-50244596).
