Metaverse, Multiverse of Mesh: nu Facebook en Microsoft hebben aangekondigd hier grote stappen in te nemen, wordt virtual reality plotseling meer besproken dan ooit. Onderdelen van deze nieuwe wereld zijn er echter allang en vinden steeds meer hun weg in ons dagelijks leven. De grote techspelers proberen hun positie in deze nieuwe werelden te claimen. Opletten, dus. Maar het wordt leuker wanneer jij je realiseert dat deze nieuwe wereld al veel meer is dan een paar poppetjes die met elkaar praten in plaats van de echte mensen, die het gesprek voeren via het scherm met behulp van Zoom, Teams of Jitsi. In deze blog ga ik dieper in op het feit dat het idee al langer bestaat, en welke gave voorbeelden van virtual reality we tegenwoordig al kunnen vinden.
Door: Ronald van den Hoff, auteur van Society 3.0
Multiverse: 2008
In 2008 benoemde de Amerikaanse managementdenker Joe Pine al zijn ‘Multiverse’. Zijn ideeën lanceerde hij tijdens een bijeenkomst in Amsterdam, waarvan Frankwatching een mooie samenvatting publiceerde.
Volgens Pine staat de Meta/Mesh Verse uit 8 onderdelen, welke in de genoemde blog op worden besproken. Uitgangspunt voor Pine zijn in de Multiverse 3 dimensies van belang:
- Tijd
- Plaats
- Materie
Door de technologie kun je deze dimensies ook loslaten op de virtualiteit, of er een combi van virtualiteit en realiteit van maken. Dat zijn er dan 8, volgens Pine. Die combi’s zien we momenteel al voorbijkomen of dienen zich in sneltreinvaart aan:
Voorbeelden van Meta/Mesh
- De wereldberoemde Ed Sheeran treedt live op in de virtuele spel-omgeving van Pokémon Go. Een combi van realiteit (Ed himself) en virtualiteit (de wereld van Pokémon) waar fysieke Pokémonspelers virtueel aanwezig zijn.
- Bij Pathé-bioscopen kun je fysiek naar een scherm kijken, waar echt fysiek publiek in een stadion te zien is, die kijken naar een virtueel scherm, waarop fysieke game-teams te zien zijn, die een worldcup finale van het virtuele spel Fortnite spelen.
- Bij Seats2meet Utrecht experimenteren we momenteel met bijeenkomsten in een virtuele locatie (een levensechte virtuele kopie van de fysieke locatie). Deelnemers sturen hier hun avatar naar toe of zijn zelf in beeld.
- Het onderwerp ‘echt-nep’ wordt zichtbaar bij de influencer Esther Olofssen, een virtueel kunstmatig gecreëerde dame of de artieste Hatsune Miku, een virtueel figuur welke gecreëerd is rondom spraaksynthese software, waarbij die dame via hologram projectie ‘live’ optreedt in een fysiek stadion met fysiek ‘echt’ publiek.
- In de Efteling kunnen rolstoelgebruikers via een V(virtual) R(reality) bril deelnemen aan de Droomvlucht-attractie. Het bijzondere hier vind ik – zo liet ik me vertellen door Jos, een van de ondernemers waarmee ik werk – dat terwijl de vrouw van Jos met kind 1 de attractie fysiek ging beleven, Jos zelf met kind 2 via de VR-bril parallel mee op dezelfde reis gingen. Beide koppels stonden met elkaar in verbinding en konden zo samen, real-time, hun ervaringen van deze attractie met elkaar delen. Beiden hadden zo exact dezelfde experience en was er feitelijk geen verschil meer tussen de virtuele ervaring en de fysiek. Cool!
Virtual Reality bevordert inclusiviteit
Kortom: de battle van de techreuzen voor de wereldhegemonie van de metaverse/mesh is begonnen. Daar dienen we goed op te letten en vanuit Europa strakke spelregels voor op te stellen. In de tussentijd maken bedrijven zoals de Efteling prachtige toepassingen, die de inclusiviteit bevorderen. Dat is dan weer heel mooi!
Stay up-to-date voor de volgende blog over Meta/Mesh en virtual reality!
