De afgelpen maanden stortte ik me op het organiseren van S2M Festival Connecting Stories in samenwerking met de Werkvereniging. Waarom het onderwerp zo bij mij past besefte ik pas op de dag van het festival zelf. Ik werk namelijk altijd al modern. Vanaf het moment dat ik afstudeerde op mijn 21e maakte ik keuzes die niet pasten bij een ‘normaal’ werkende (met als doel heel lang op een plek te blijven werken). Mijn eerste baan combineerde ik parttime met een tweede studie, om vervolgens twee parttime banen te nemen die perfect op elkaar aansloten. Ik zorgde wel voor één vast contract (omdat de opdrachtgevers van beide banen in een samenwerkingsverbond zaten, was dat eenvoudig te regelen), zodat ik mijn eerste (en tot nog toe enige) huis kon kopen.
Na die baan begon ik voor mezelf, als communicatieprofessional. Toen die rol me na twee jaar niet meer paste ging ik weer in loondienst. Als ik nu terug kijk zie ik dat mijn loopbaan geen standaardcarrière is waarbij ik groeide naar meer verantwoordelijkheid en meer salaris. Ik maakte zijstapjes in andere branches, probeerde van alles en nog wat uit. Er waren momenten waarop ik niets verdiende en leefde in ruil voor kost en inwoning. Door mijn vaste lasten laag te houden, hoefde ik ook niet altijd geld te verdienen met het werk dat ik deed.
Onzekerheid
Natuurlijk dacht ik wel eens na over het idee dat ik geen pensioen zou opbouwen of dat ik geen spaarpot had als het moeilijk was. En moeilijk werd het, toch heb ik altijd het idee gehad dat ik me niet wilde voorbereiden op een pensioen of heel veel wilde sparen, ik wil juist nu leven. Ik wil steeds kiezen voor het leven dat bij mij past. En daarin pas ik me aan aan de behoefte die ik op een bepaald moment heb, of omdat ik iets wil leren. Omdat ik iets nieuws wil doen. Ik ben kok geweest, yogadocent, tekstschrijver, flottieljeleider, chalethost, festivalorganisator, ondernemer, uitgever, huisvrouw, huizenoppas, (huiskamer-)restauranteigenaar, trainer en coach. Het is een veelheid aan dingen die ik heb gedaan die me maken wie ik ben.
En natuurlijk maakt het me af en toe ontzettend onzeker. Toch wil ik het niet anders dan dit. De onzekerheid komt ook vaak door de buitenwereld. En daar ben ik heel lang erg gevoelig voor geweest. Mensen die me toeriepen dat ik op deze manier nooit rijk zou worden, dat ik geen buffer heb voor de toekomst en geen zekerheid. Dat ik nooit gelukkig zou zijn, dat ik altijd zou blijven zoeken en ga zo maar door.
En zo mag je me ook zien, zoekend naar hoe ik mijn leven het liefste wil leiden. Los van dat wat me in mijn jeugd en de jaren daarna is opgelegd door mijn ouders, familie, leerkrachten en andere belangrijke mensen die ik op het pad van mijn leven ben tegengekomen.
Het voordeel van alles uitproberen is dat ik me nooit hoef af te vragen: hoe zou het nu zijn om…. (vul alles maar in wat je zou willen)? Ik weet dat ik kan leren, dat ik kan veranderen, dat ik met weinig kan leven en dat juist de diversiteit me blij maakt. Wetend dat ik kan kiezen en de keuzes kan maken die het beste bij mij passen.
Deze manier van leven maakt me rijker, dan geld me kan geven. Nu ik dit pad al 20 jaar bewandel besef ik dat het een way of life is, meer dan een carrière. En misschien nog wel de belangrijkste les, ik weet dat het altijd goed komt. Ook al weet ik nu niet hoe ik over een paar maanden mijn geld ga verdienen, ik hoef niet bang te zijn dat er niets is, of niets zal komen. Alles is er al, als ik mijn gevoel volg, kan ik alles worden wat ik wil en overal mijn geld verdienen.
Momenteel werk ik als verkoper in een taartencaféetje in Utrecht, schrijf ik aan mijn nieuwe boek en bereid ik me voor op nieuwe workshops en lezingen over hoe je een relaxter leven kunt leiden. Wil je meer weten over hoe ik leef en wat ik doe? Volg me dan via mijn blogs.
