CommonEasy is betaalbaar, je bouwt een spaarpotje op én je helpt je naasten. Vergelijk dat met het aanbod van traditionele verzekeraars, waar je twee- tot driehonderd euro per maand betaalt voor minimale dekking, en het klinkt bijna te mooi om waar te zijn. Werkt dit wel? Is het te vertrouwen?
Als je een beetje op mij lijkt, klinken bovenstaande vragen je wellicht bekend in de oren. Ik ga inmiddels twee jaar als freelancende journalist en tekstschrijver door het leven, maar een arbeidsongeschiktheidsverzekering had ik nooit. Eens in de zoveel tijd besloot ik me te gedragen als een volwassen ondernemer en ernaar op zoek te gaan, maar keer op keer werd ik afgeschrikt door de torenhoge prijzen die traditionele verzekeraars rekenen voor zzp’ers.
Totdat ik (inmiddels een beetje gedesillusioneerd) bij CommonEasy terecht kwam. Supergaaf, dacht ik. Iets dat wel betaalbaar is én aansluit op mijn idealen. Maar tijdens het inschrijfproces hoorde ik ook een tweede stemmetje in mijn hoofd: ‘Werkt dit wel? Maken anderen hier niet heel gemakkelijk misbruik van?’
Achterhaald idee
Jip de Ridder, oprichter van CommonEasy, hoort die vragen wel vaker. “Onze economie is ingericht op het geloof dat mensen niet te vertrouwen zijn en voor zichzelf kiezen, zeker als het om financiën gaat”, zegt hij. “Dat idee is hartstikke achterhaald. Zou je zelf misbruik maken van CommonEasy? Zouden je familie, vrienden en kennissen dat doen? Natuurlijk niet.”
Volgens De Ridder is het tegendeel waar. Twee jaar geleden moest hij zelf zijn netwerk aanspreken; hij zat er volledig doorheen en was een paar maanden lang niet in staat om te werken. “Ik vond het toen heel moeilijk om me kwetsbaar op te stellen en anderen om hulp te vragen”, zegt hij. “Bij andere CommonEasy-leden merk ik precies hetzelfde. Als ze hulp nodig hebben, moet ik ze echt pushen om er daadwerkelijk naar te vragen. CommonEasy bestaat nu 4 jaar en niemand heeft ooit geprobeerd om er misbruik van te maken.”
Eén gemeenschappelijk belang
Met andere woorden: mensen zijn wel degelijk te vertrouwen. En als je daar een beetje vertrouwen in hebt, wordt het dus mogelijk om (goedkoper en leuker) voor elkaars arbeidsongeschiktheidsdekking te zorgen. Wie daar geen vertrouwen in heeft, maakt het zichzelf onnodig lastig, stelt Jip: “Want dan word je afhankelijk van grote verzekeraar, die je niet als mens maar als winstobject ziet. Een verzekeraar wil immers zoveel mogelijk premie ontvangen en zo min mogelijk uitkeren. Jij ziet het liever andersom. Jullie belangen staan vanaf dag één dus lijnrecht tegenover elkaar.”
“Bij CommonEasy hebben we één gemeenschappelijk belang: dat we voor elkaar kunnen zorgen, tegen lage kosten”, vervolgt hij. “Daarom wordt er ook geen misbruik van gemaakt: iedereen heeft er belang bij dat het werkt en blijft werken.”
Vertrouwen in de praktijk
Voor wie twijfelt: ook in de praktijk lijkt vertrouwen in je medemens een waterdicht systeem. Ten eerste bestaat de eerste kring van ieders CommonEasy-netwerk uit vrienden, familie, kennissen en collega’s, die heel goed kunnen verifiëren of je verhaal wel klopt. “Maar belangrijker nog: als iemand uit mijn eerste kring zegt dat hij zijn arm gebroken heeft en niet kan werken, hóéf ik dat niet eens te verifiëren”, aldus Jip. “Want ik ken die persoon en weet dat hij met niet voor de gek houdt.”
Ten tweede bestaat het CommonEasy-netwerk volledig uit freelancers en zelfstandig ondernemers, vervolgt hij: “Het is voor hen superbelangrijk om een goede naam te hebben. Je pleegt eigenlijk sociale zelfmoord als je het vertrouwen van je netwerk schaadt. Daar kan je de rest van je carrière last van hebben, dus niemand doet dat.”
Ten derde zorgen Jip en collega’s ervoor dat het aanvraagproces voor financiële steun gedegen en eerlijk verloopt. Jip: “Nadat je een aanvraagformulier ingevuld hebt, neem ik (samen met een coach) contact met je op. We bepalen samen of je verzoek aan onze voorwaarden voldoet en zetten het vervolgens door naar de eerste kring van je netwerk. Als zij er geen vraagtekens bij hebben, gaat het verzoek door naar je tweede en derde kring. Iedereen kan te allen tijde anoniem bezwaar maken tegen de hulp die je ontvangt. Als dat gebeurt, onderzoeken we het bezwaar en halen er indien nodig een expert bij, zoals een arts of psycholoog. Dat is tot nu toe nog nooit gebeurd. Als je verhaal klopt, kun je ervan uitgaan dat je probleemloos en goed geholpen wordt.”
Deze insteek zorgt niet alleen voor betaalbare financiële zekerheid in moeilijke tijden, het geeft ook een enorme mentale boost, weet Jip uit ervaring. “Het feit dat andere ondernemers jouw situatie erkennen en je geheel vrijwillig ondersteunen, werkt erg helend. Ik slik nog steeds af en toe een traantje weg als ik de ondersteunende en bemoedigende reacties op een hulpvraag voorbij zie komen.”
De meeste mensen deugen
Betaalbaar je dekking regelen, terwijl je een spaarpotje opbouwt en anderen helpt, is dus wel degelijk mogelijk. Met een beetje vertrouwen in je medemens kan er heel weinig fout gaan. “CommonEasy bewijst dat al jaren én bewijst dat je medemens wel degelijk te vertrouwen is”, aldus Jip. “Eigenlijk is het hilarisch dat we massaal ‘De meeste mensen deugen’ van Rutger Bregman moesten lezen om ons dat te realiseren. Kijk naar jezelf, kijk naar de mensen om je heen; we laten het elke dag zien.”
Meer weten
Op 15 april is er een CommonLab & EasyBorrel: Ontspanning als pijler voor gezondheid en vitaliteit. Vanaf 15u30 in Seats2Meet Utrecht CS.
Tekst: Hidde Middelweerd
