(A)Sociaal Kapitaal

0
296

De kaas werd van mijn brood gegeten
Boterham Ik stond dinsdag met mijn mond vol tanden. Want er zat geen brood in. Flabbergasted was ik door ‘de aanval’ op de lunch. Als onze jongens met die gretigheid op zaterdag tegen Costa Rica spelen dan mag Louis in zijn handen knijpen. Nog meer verbaasd was ik over de omgangs- vormen die ik zag…. ik stond erbij en keek erna. Toegegeven… ik liet de kaas van mijn brood eten. Letterlijk en figuurlijk.

Thuiskomen

Sinds kort maak ik dankbaar gebruik van de flexplekken bij Seats2Meet op Strijp-S in Eindhoven. Ik ben er lyrisch over, wat een geweldig concept, ik deel het zelfs op Facebook. Ik stap twee keer per week rond 9.00 uur in de trein naar Eindhoven, haal even een frisse neus als ik vanaf het station naar Seats2Meet loop, ga daar naar binnen waar het welkom altijd gastvrij en vriendelijk is, loop langs kleurrijke vergaderzalen die mijn stemming nog beter maken en kom dan bij de flexwerkplekken… en daar zijn jullie: mijn co-workers. Ik voel een goede werksfeer. Hoe zal ik het omschrijven…. ik noem; samen, sociaal, gezellig, pro-actief en behulpzaam. Ik pak een bak koffie… het is alsof ik thuiskom.

WK broodsnijden
Het euforische gevoel verdween dinsdag helaas rond 13.00 uur. Nou ben ik nog nooit in zo’n all-inclusive resort geweest, ik heb er wel verhalen over gehoord. Dat gasten graaien, die borden overvol laden alsof ze weken niet gegeten hebben want tja… je zal maar de hele dag aan het zwembad moeten liggen, met die man van kamer 215 naast je, die bij het ontbijt de laatste chocoladecroissant voor je neus wegsnaaide. Toen dinsdag bij Seats2Meet de collega van de catering aangaf dat de flexwerkers konden lunchen, zag ik soortgelijke taferelen. Het was alsof het WK op Strijp-S gehouden werd. Het WK ‘wie is het eerst bij de soep, wie snijdt de dikste plakken brood en wie krijgt z’n bord gevuld met salades, brood, soep PLUS mmm lekker ook nog een schepje van die overheerlijke pasta’. 

Beteuterd 
Nadat de aanvallers zich hadden teruggetrokken op hun eigen speelhelft liepen mijn buurman-flexwerker en ik naar de lunchtafel. Ons aanblik: een half sneetje brood, 3 plakjes kaas, 1 eetlepel soep en een klein kommetje pasta. Eerlijk zullen we alles delen: ons sociaal kapitaal maar niet de lunch… blijkbaar? Daar stond ik dan met mijn goed gedrag en een paar broodkruimels. Had ik toch netjes afgelopen zondag een flexplek mét lunch gereserveerd…. jij ook? Of dacht je; het staat er toch, niemand weet dat ik me niet heb opgegeven voor de lunch dus ik schep op. En ik eet thuis ook altijd zes boterhammen dus nu ook. Daar had de cateraar geen rekening mee gehouden, en ook niet met de mensen die geen lunch reserveren. Liet ik me toch de kaas van mijn brood eten terwijl ik wel voldeed ‘aan de sociale normen en waarden’ van Seats2Meet. 

Co staat voor samen 
Volgende week woensdag ben ik weer bij Seats2Meet. Ik hoop jullie dan te zien en spreken co-workers, gezellig! Zullen we volgende week dan onze kennis delen én samen lunchen?